ΧΑΛΑΣΜΕΝΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ

Μια ωδή στην φύση και την ανθρώπινη ύπαρξη ✪✪✪✪✫✫ E να από τα πολυαναμενόμενα album χρονιάς είναι και αυτό των Φιλανδών που μόλις κυκλοφόρησε. Από το πρώτο πέρασμα και άκουσμα του άλμπουμ σου δίνει την εντύπωση ότι ο Η olopainen και η παρέα του πρέπει να ξόδεψαν αρκετές ώρες στο στούντιο και όχι μόνο. Η θεματολογία πολύ όμορφη, με στίχους και ήχους που παραπέμπουν στην μητέρα φύση, το περιβάλλον και τον κόσμο μας. Αν και ο δίσκος δεν είναι concept , σου δίνει αυτή ακριβώς την εντύπωση. Οι εναλλαγές είναι πολλές και προσπαθεί να αναδείξει την θεματολογία (Η uman & Nature ) με πολλούς και διάφορους ήχους, συχνά έξω από τα όρια του heavy metal , κάτι που φυσικά ως πρόθεση είναι αποδεκτή από την   πλειοψηφία των φαν του γκρουπ και όχι μόνο. Ο δίσκος αποτελείται από 2 μέρη, το 1 ο  είναι το «Human» στο οποίο συναντάμε 9 συνθέσεις διάρκειας σχεδόν 50 λεπτών οι οποίες περιστρέφονται γύρω από την ανθρώπινη ύπαρξη ( Human ), ενώ το 2 ο  αποτελείται από ένα μισάωρο ενιαίο inst

Το συναίσθημα δεν αρκεί τελικά... ✪✪✫✫✫✫ Πολυαναμενόμενο άλμπουμ από τον υπέρτατο Οzzy, δέκα χρόνια αναμονής δεν είναι και λίγα. Αξιζε; Δυστυχώς δεν θα το έλεγα και η απογοήτευση ήταν αναμενόμενη από μέρους μου τουλάχιστον. Δεν περιμένω τον Οζζαρο να βγάλει ένα Ultimate sin II ούτε να πετύχει ένα heavy metal re-invention αλλά ένα αξιοπρεπές άλμπουμ όπως π.χ. πολύ επιτυχώς έκαναν οι Priest με τον τελευταίο τους υπερδυναμίτη «Firepower»  (μετα απο ομολογουμένως αλλεπάλληλες νερόβραστες πατάτες βεβαίως βεβαίως…) Συγκινητικό μεν το «Under the graveyard» και θα ήταν ακόμη καλύτερο εάν δεν είχε τα εκνευριστικά κλισέ "οοο οοοοο οοοο" στο ρεφρέν που δίνουν την εντύπωση ενός πολύ φτιαχτού γεμίσματος που να ταιριάζει με την ροή του κομματιού/στίχων. Τι άλλο βρίσκουμε στο Ordinary man ; Νερόβραστες μπαλάντες όπως το ομώνυμο, αδιάφορες συνεργασίες με ράπερ με αμφίβολο αποτέλεσμα (μένεις άφωνος όταν το ακού ς  το "Take What You Want " …), μέτριες συνθέσεις που επι

Μην έχοντας την δυνατότητα να δω σύντομα τους FFDP σε κάποιο μεγάλο φεστιβάλ όπως περίμενα, η ευκαιρία της ολιγόωρης εκδρομής προς βορρά δεν έπρεπε να χαθεί με τίποτα. Τα εισιτήρια κλείσθηκαν, έστω και με δυσκολία αφού το Gig ηταν σχεδόν sold out, πήραμε την καλή μας διάθεση και όσο ζύθο μπορούσαμε και ενωθήκαμε με άλλους φίλους για την εκδρομή στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας.  Ομολογώ ότι ήμουν επιφυλακτικός τον πρώτο καιρό και μετά την ανακοίνωση της ασθένειας του Mustaine καθώς είχα τις αμφιβολίες μου ως προς την αξιοπρεπή εμφάνιση των Megadeth ως special guest. Βέβαια θα ήταν η 6η φορά που θα τους έβλεπα αφού αποτελούν ένα από τα αγαπημένα μου γκρουπ και το ρίσκο ήταν μικρό. Φτάνοντας νωρίτερα του προγραμματισμένου, είχαμε την ευκαιρία να βολτάρουμε στο κέντρο της Σόφιας και να απολαύσουμε αρκετά καλό καφέ και φαγητό. Το Armeec Arena ήταν σχετικά κοντά και είχαμε όλο τον χρόνο και την άνεση να δούμε μέρος των ODD CREW, του support group από την γείτονα το οποίο έκ