Μια ωδή στην φύση και την ανθρώπινη ύπαρξη
✪✪✪✪✫✫
Eνα από τα πολυαναμενόμενα album χρονιάς είναι και αυτό των Φιλανδών
που μόλις κυκλοφόρησε. Από το πρώτο πέρασμα και άκουσμα του άλμπουμ σου δίνει
την εντύπωση ότι ο Ηolopainen και η παρέα του πρέπει να ξόδεψαν αρκετές ώρες στο στούντιο
και όχι μόνο. Η θεματολογία πολύ όμορφη, με στίχους και ήχους που παραπέμπουν
στην μητέρα φύση, το περιβάλλον και τον κόσμο μας. Αν και ο δίσκος δεν είναι concept, σου δίνει αυτή ακριβώς την εντύπωση.
Οι εναλλαγές είναι πολλές και προσπαθεί να αναδείξει την θεματολογία (Ηuman & Nature) με πολλούς και διάφορους ήχους,
συχνά έξω από τα όρια του heavy metal, κάτι που φυσικά ως πρόθεση είναι
αποδεκτή από την πλειοψηφία των φαν του
γκρουπ και όχι μόνο.
Ο δίσκος αποτελείται από 2 μέρη, το 1ο είναι το «Human»
στο οποίο συναντάμε 9 συνθέσεις διάρκειας σχεδόν 50 λεπτών οι οποίες
περιστρέφονται γύρω από την ανθρώπινη ύπαρξη (Human), ενώ το 2ο αποτελείται
από ένα μισάωρο ενιαίο instrumental έπος το οποίο αναφέρεται στη φύση (Nature).
Ξεκινώντας από το το track «Μusic» με την 3λεπτη ορχηστρική εισαγωγή, εχουμε
να κάνουμε με ένα σχετικά κλασικό Νightwish κομμάτι του οποίου η ατμόσφαιρά και η
σύνθεση σε προϊδεάζει για την συνέχεια του δίσκου. Το κλίμα είναι ακριβώς αυτό.
Ατμοσφαιρικό, μελωδικό, καθαρή κιθάρα, ντραμς και ταιριαστά εφέ από τον
αρχιμάστορα Τuomas.
To «Noise» ήταν και το πρώτο single του άλμπουμ το οποίο αρχικά δεν με
ενθουσίασε αλλά αν του δώσεις μερικά ακούσματα μάλλον σου αλλάζει γνώμη παρά
τον ευδιάκριτα κλασικό χαρακτηριστικό ρυθμό του γκρουπ (ίσως αυτό είναι και το
‘μειονέκτημά’ του). Άριστη θεματολογία και στίχοι που μιλούν για την οικολογική
καταστροφή και την προσκόλληση του ανθρώπου μπροστά από μια οθόνη και του πόσο
τελικά η τεχνολογία από εργαλείο μας έκανε υποχείριό της.
Το «Shoemaker» είναι φόρος τιμής στον πατέρα της
αστρονομίας και γνωστό επιστήμονα Eugene Merle Shoemaker. Δεν μου άρεσε
ιδιαίτερα ο κοινότυπος ρυθμός του αλλά η Floor Jansen μας επιφυλάσσει ένα υπέροχο Γκράν Φινάλε
με την υπέροχη οπερετική φωνή της αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πόσο
μοναδικό ταλέντο είναι καθώς μπορεί να αποδώσει και μάλιστα άριστα σε πολλά
φωνητικά επίπεδα! Είναι από τις στιγμές που ο «αρχηγός» Τuomas αποστομώνει τους νοσταλγούς των
εποχών της- κατά τα άλλα εξίσου υπέροχης- Tarja.
Στο «Ηarvest» εχουμε στα φωνητικά τον master των πνευστών Troy
Donockley , πολύ επιτυχημένα θα έλεγα, με το κομμάτι να γίνεται πιο ενδιαφέρον
από την μεση και έπειτα όπου μπαίνουν και άλλα «βαρύτερα» όργανα.
Δεν θεωρώ πως έχουμε κάτι εξαιρετικό με τα επόμενα «Pan» και «Ηow’s the heart» με αρκετές, σχετικά αδιάφορες θα
έλεγα, εναλλαγές στον ρυθμό και την υπέροχη φωνή της Floor να σώζει τα προσχήματα. Το Tribal , με ήχους όπως και ο τίτλος, του αποτελεί
άλλο ένα κομμάτι με άλλον έναν πειραματισμό του γκρουπ όχι μόνο ηχητικά αλλά
και φωνητικά. Εδώ, παρά τα καλά στοιχεία και τις ενδιαφέρουσες ιδέες, ίσως το
αποτέλεσμα είναι μέτριο καθώς εχουμε πολλές εναλλαγές, κοφτές κιθάρες και
αρκετά σκαμπανεβάσματα που ίσως ακούγονται και ασύνδετα σε κάποια σημεία.
Προσωπικά λατρεύω την φωνή του μπασίστα Marco Hietala ο οποίος
γενικότερα συμμετέχει ανα τακτά διαστήματα ως πρώτη φωνή. Στο "Endlessness" τον
απολαμβάνουμε σε ένα όμορφο αργόσυρτο και πομπώδες, σε κάποια σημεία, κομμάτι. Εχουμε
και εδώ ορχηστρικά μέρη, απλά riffs, ωραίες μελωδίες και την συμμετοχή/πινελιά της Floor προς το τέλος
Το δεύτερο μέρος του δίσκου με γενικό τίτλο «All The Works Of
Nature Which Adorn The World» είναι ορχηστρικό, χωρίζεται σε οχτώ μέρη και
είναι ξεκάθαρα ένας φόρος τιμής στη φύση. Στην ουσία είναι ένα instrumental με
8 ενότητες ενώ ακούμε και κάποιες μικρές αφηγήσεις/ωδές στην φύση.
Όμορφο και σαγηνευτικό, μπορεί να σε ταξιδέψει με ευκολία στις ομορφότερες
γωνιές του πλανήτη.
Κάνοντας τον απολογισμό, οι Nightwish πραγματικά προσπάθησαν και έδωσαν έναν
αρκετά δουλεμένο δίσκο, πολυδιάστατο, πειραματικό ως ένα σημείο και με φανερή
την διάθεση να αλλάξουν επίπεδο σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους βάζοντας
τον πήχη ψηλά. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ότι το κατάφεραν όμως. Πέρα των
θετικών που αναφέραμε πιο πάνω, σε ορισμένα σημεία τα φωνητικά φαντάζουν κάπως
ασύμβατα με τους υπόλοιπους ήχους ενώ κάποιες εναλλαγές στον ρυθμό επίσης
ξενίζουν στο αυτί.
Eπίσης, παρά τον προβληματισμό μου για το ότι θα μπορούσαν να γραφτούν τα κομμάτια καλύτερα και για την φωνή της, δεν μπορώ να μην επισημάνω το γεγονός πως αποδεικνύεται
και εδώ ότι οι Νightwish με την Floor Jansen πέτυχαν τζακ-ποτ στην κυριολεξία! Είναι
πολυδιάστατη και μπορεί να αποδώσει και να ισορροπήσει με άνεση από χαμηλά εως πολύ
ψηλά σε κλιμακες Tarja.
Εν τέλει, το σίγουρο είναι ότι το HUMAN II NATURE αξίζει την προσοχή μας και με το
παραπάνω. Θα έβαζα 3,5 αστεράκια αλλά το μισό είναι υπερ του μαθητή, σωστά ?
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου